นิทานกลางไพร - นิทานกลางไพร นิยาย นิทานกลางไพร : Dek-D.com - Writer

    นิทานกลางไพร

    เสียงผู้เฒ่าเล่านิทานด้วยเสียงอันไพเราะ สอดแทรกด้วยการขับลำนำพื้นบ้าน พาให้เด็กน้อยล่องลอยตามจิตนาการ

    ผู้เข้าชมรวม

    122

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    122

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  23 ต.ค. 56 / 20:46 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ณ หมู่บ้านหลังเขาแห่งหนึ่งตั้งอยู่ที่ราบลุ่มแม่น้ำปิง เมื่อยี่สิบกว่าปีมาแล้วความเจริญยังไม่เข้ามาทำให้วิถีชีวิตผู้คนที่นี่ยังคงเป็นแบบดั้งเดิม
    ผู้คนในชุมชน รักใคร่กลมเกลียวเสมือนญาติมิตร กระท่อมเล็กๆหลังหนึ่งอยู่เกือบท้ายหมู่บ้านมีลูกชายสองคน และลูกสาวคนสุดท้อง1คน
    อาชีพของชาวบ้านที่นี่ประกอบด้วยการทำนา และเลี้ยงสัตว์ครอบครัวนี้ก็เช่นกัน พ่อกับแม่ทำนาหมดจากหน้านาพ่อก็รับจ้างเลื่อยไม้ซึ่งเมื่อยี่สิบกว่าปีมาแล้วป่ายังอุดมสมบูรณ์ส่วนแม่รับจ้างทอผ้า เด็กๆได้เข้าโรงเรียนแล้วพี่ชายคนโตอยู่ชั้นปอสี่ คนรองชั้นปอสามส่วนลูกสาวคนเล็กเพิ่งเข้าชั้นปอเพิ่งขึ้นชั้นปอหนึ่ง ถึงแม้ว่าคนส่วนใหญ่ในชุมชนแห่งนี้จะยากจนเกือบทั้งหมู่บ้าน และบ้านนี้ด้วยก็ตามบากจนมากๆกว่าเพื่อนบ้านรอบๆแต่ในความรู้สึกของเด็กน้อยในขณะนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่าแตกต่าง เด็กๆมีความสุขตามอัตภาพ มีพ่อแม่และความอบอุ่นมากมาย ถึงแม้บางครั้งแทบจะไม่มีข้าวกินแต่ไม่ได้ทำให้เด็กน้อยรู้สึกน้อยใจหรืออาจเป็นเพราะยังเด็กมากไม่รู้ความ ชีวิตดำเนินด้วยความเรียบง่าย แม้จะไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวก ของเล่นสมัยใหม่ แต่เด็กก็หาวิธีเล่นกันได้อย่างสนุกสนานเด็กโตก็ต้องชาวพ่อแม่ทำนา ไม่มีใครจะขี้เกียจทุกคนรู้หน้าที่ลูกสาวก็ต้องหัดช่วยแม่ทอผ้า หรือช่วยแม่ปั่นด้ายเล็กๆน้อยตามกำลัง ตกเย็นสิ่งบันเทิงที่เด็กๆชอบมากคือการได้ฟังนิทาน จากพ่อเฒ่าที่พ่อแม่นับถือ เพราะปู่ย่าตายายตายจากหมดแล้ว เสียงพ่อเฒ่าเล่านิทานด้วยเสียงอันไพเราะ และสอดแทรกด้วยการขับลำนำเป็นภาษาพื้นบ้านที่เด็กๆฟังไม่เข้าใจแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังรู้สึกว่าไพเราะมากพาให้เด็กน้อยจิตนาการไปไกล เด็กๆตั้งใจฟังมากแม้จะง่วงนอนก็ตามบางคืนได้ฟังแค่เรื่องเดียวแต่ถ้าคืนไหนผู้เฒ่าไม่เหนื่อยก็จะเล่าใฟ้ฟังสองสามเรื่องนั้นก็ทำให้เด็กๆดีใจมาก


    มานั่งนึกกลับไปแทบใจหาย วันคืนเคลื่อนไปไวดั่งฝัน
    คิดถึงกระท่อมกลางไพรวัลย์ จากมาเนิ่นนานเป็นอย่างไร
    พ่อแก่แม่เฒ่าได้ลาลับ ลำนำที่เคยขับก็ลาล่วง
    เหลือไว้เพียงความทรงจำที่คิดถึง

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×